Od Peachy Woman CD Vlada

Gdy wojsko ruszyło do walki, nie chciałam pozostawać z tyłu. Wojna toczyła się w górach, w dolinie między pięcioma wzgórzami. Po stronie południowej miały swoją „siedzibę” tureckie wojska Mehmeda II, a po północnej nasi. Wzbiłam się wysoko w powietrze, tak, że znalazłam się pod samymi chmurami i w razie czego mogłam w nie wlecieć i się schować. Fu wiedziała, w którą stronę ma się kierować, więc wtuliłam się w jej szyję i zabrałam się za obserwację otoczenia pod nami. Na czubku jednego ze wzgórz dostrzegłam osamotnionego psa. Wokół niego nie było żywej duszy. Skierowałam, więc wierzchowca niżej. Gdy byłam na odpowiedniej wysokości naszykowałam łuk i strzeliłam. Dowódca padł martwy. Nie wydawał się ciężki i taki też nie był, więc zapakowałam go na Fu i zawyżyłam lot. Gdy byłam nad namiotami wojsk tureckich, zrzuciłam zwłoki w sam ich środek, po czym wleciałam w chmury. Zawróciłam w stronę naszego obozu.

<Vlad?>
148 słów
Peachy zabija dowódcę numer 98, Çağrı