Kiedy Gales odpowiedział na moje pytanie moje serce rozpadło się na milion kawałków. Poszłam do swojej komnaty i się rozpłakałam. Nie chciałam już nikogo znać. Nie dało już się złożyć mojego serca. Nikomu nie mogłam ufać. Następnego dnia poszłam do kuchni. Wyjęłam z szuflady nóż i na niego popatrzyłam po czym z powrotem schowałam go do szuflady. Wróciłam do mojego pokoju. Nie zjadłam dziś śniadania. Jak ktokolwiek coś do mnie powiedział ignorowałam go. Świat dla mnie nie istniał. Widziałam jak niektórzy się o mnie martwili, proponowali mi pomóc ale ja jak wszystkich innych ignorowałam. W nocy nie mogłam zasnąć. Następnego dnia jak jadłam śniadanie patrzyłam na nóż. Przyłożyłam go do serca. Wiedziałam już co mam robić. Otworzyłam okno. Skoczyłam na parapet. Wtedy przyszedł Gales. Chciałam zeskoczyć ale nie mogłam bo Gales do mnie podszedł i powiedział:
<Gales?>
136 słów
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz